Po wejściu do obiektu wystarczyło podpisać kwit stanowiący, że każda cegła która spadnie mi na głowę to moja wina i już stanęło przede mną kilka kondygnacji pełnych pustych pomieszczeń i korytarzy. Co mnie zdziwiło, oprócz pomieszczeń typowo fabrycznych i biurowych, w budynku znaleźliśmy również część, która ewidentnie pełniła kiedyś funkcje przedszkola. Puste sale z wymalowanymi na ścianach bohaterami dzieciństwa robiły dość niepokojące wrażenie.
To wydarzenie było zdecydowanie ciekawym sposobem spędzenia popołudnia. A skoro już się odbyło, to teraz wystarczy tylko grzecznie poczekać na kolejne, tym razem po renowacji budynku.
Na koniec jeszcze technikalia: Canon EOS 300D + kit 18-55/ f.3,5-5,6. Czy da się słabiej w świecie cyfrowych lustrzanek?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz